- Odsłony: 347
A gdy serce twe przytłoczy myśl, że żyć nie warto, z łez ocieraj cudze oczy, chociaż twoich nie otarto. Nigdy nie płacz po niczym, co nie może zapłakać po tobie. Łzy płyną zawsze w jednym kierunku, tak jak wskazówki zegara pokazują, że nie ma odwrotu. W tym kontekście zadam ci wprost jedno niezbyt przyjemne pytanie: czy potrafisz płakać? Tak, płakać! Napisano kiedyś, że „Łzy mogą być łaską. Mogą być drogą ku naprawie życia”. Na świat trzeba od czasu do czasu spojrzeć przez łzy. Płacz bowiem zwykle wiąże się z wieloma złymi czy bolesnymi wydarzeniami. Zazwyczaj kojarzy się nam z cierpieniem, zwątpieniem, ale mamy też i łzy radości, skruchy. Łzy mogą uwalniać, oczyszczać nas na przyjęcie czegoś nowego, pocieszającego słowa, słowa przebaczenia. Często łzy są dziećmi przelotnego smutku. Zaiste łzy bywają silniejsze od miecza. Można wiele powiedzieć o płaczu, zwłaszcza o jego wstydliwej stronie. Uważa się, bowiem, że tłumienie łez jest świadectwem siły charakteru i męskości. A może bardziej łzy winny być refleksją i drogą do poprawy życia?, naprawienia szkód, wyrządzonych krzywd innym?, drogą do przeproszenia, przyznania się do oszczerstw, oszustw, kłamstw, zakłamania, nienawiści, obłudy?
- Odsłony: 433
Przed kilkoma dniami jeden ze studentów zaskoczył mnie pytaniem: czy zdaję sobie sprawę, ilu mamy w Sejmie nieuków, ludzi bez wykształcenia, bo jeśli nawet posiadają, to jedynie marne wykształcenie na poziomie podstawowym. Trudno mi było się odnieść merytorycznie, gdyż nigdy nie prowadziłem tego typu badań. W tym mniej więcej stylu odpowiedziałem młodemu człowiekowi. Po chwili mój rozmówca dodał: to proszę mi powiedzieć, ilu mamy w Sejmie pożytecznych i szkodliwych idiotów? Tym pytaniem, zostałem zdecydowanie „zagięty”. Tak niekiedy bywa. Jakby mało tego było, mój bystrzak nie dawał za wygraną i wprost mnie zapytał: „proszę mi powiedzieć, co ksiądz sądzi o naszm sejmie?”. Trudno mi oceniać zwłaszcza, gdy nie interesuje się na co dzień tego typu kwestiami. Uważam, że na tyle, na ile ich stać, podejmują jakieś działania – dodałem. „Oj, z nich parlamentarzyści, jak z raka ogier” – usłyszałem. Te pytania nie pozwoliły mi pozostawić tej kwestii. Nie znaczy to, że nagle podjąłem się przeprowadzenia sondażu diagnostycznego w tej materii. Żadną miarą. Nic podobnego. Zapewne trudno byłoby dotrzeć do grupy tej badawczej, gdzie wielu uważa się za mądrzejszych od telewizora. Pozostała jednak we mnie myśl, czy rzeczywiście w tej instytucji jest aż tak wielu idiotów, a w dodatku jakich?
- Odsłony: 415
Nie jest łatwo zrozumieć powód, dla którego Bóg dopuszcza istnienie zła. Możemy jedynie wierzyć, że jest w tym pewna logika i czekać do czasu, aż wszystko się wyjaśni. Skoro Bóg dopuszcza istnienie zła i pozwala mu doświadczać wszystkich swoich możliwości, musi w tym być immanentna sprawiedliwość, jak to w swym Komentarzu do Księgo Hioba napisał święty Grzegorz Wielki: „Należy zaś wiedzieć, że wola szatana zawsze jest niegodziwa, ale jego moc nie jest nigdy bezprawna; sam decyduje o swojej woli, lecz moc posiada od Pana. Jeśli sam chce coś niegodziwie uczynić, Bóg pozwala, aby się tak stało, tylko wówczas, gdy to sprawiedliwe”. Patrząc z perspektywy Boga, musimy uznać, że, wbrew pozorom, wszystko jest pod kontrolą. Gdyby szatan dysponował nieograniczoną swobodą działania, zniszczyłby świat w bardzo krótkim czasie. Zatem siła jego destrukcyjnych działań jest zawsze powściągana, wedle kryteriów sprawiedliwości, wolności i miłosierdzia. Pierwszą przeszkodę postawił jej sam Jezus, kiedy - zakładając Kościół - zwrócił się do Piotra słowami: „Ty jesteś opoką i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne nie zwyciężą go".
- Odsłony: 565
Autorytet to wielkie misterium. Jego powstanie otacza tajemnica, ale upadek jest czymś namacalnym. Gdyby w umysłach ludów nie zaistniał autorytet Boży, to władza księcia czy państwa nie posiadałaby żadnego autorytetu. Łatwo bowiem człowieka powstrzymuje autorytet Boga, szczególnie wówczas kiedy władza wydaje się doprowadzać go do biedy, niedoli, nędzy, wrogości i rozpaczy. Toteż nie ma ani jednego z poważniejszych prawodawców, który by autorytetu swojego prawa czy ustawy nie odnosił choćby w pewnym sensie do Boga. Otóż nie ulega wątpliwości, że żyjemy w momencie powszechnego kryzysu autorytetów dotychczas jakoś funkcjonujących w społecznej świadomości. W świecie intelektualnym i moralnym musi więc istnieć zasada autorytetu. Autorytet może być różnie umiejscowiony, ale jest niezbędny. Indywidualna wolność może być mniejsza lub większa, ale nie może być nieograniczona. Mając na względzie potrzebę permanentnego pochylania się nad autorytetem Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Stalowej Woli wraz z Fundacją Campus w Stalowej Woli organizuje w dniu 11 luty 2025 roku (wtorek) od godz. 9:00 Międzynarodową Konferencję Naukową na temat: „Wartość autorytetu i jego rola w kształtowaniu człowieka”. Konferencja będzie mieć charakter zdalny. Zgłoszenia należy nadsyłać poprzez stronę internetową www.pedkat.pl zakładka KONFERENCJE najpóźniej do 09 lutego 2025 roku do godz.24:00. W razie pytań prosimy o kontakt drogą mailową Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
- Odsłony: 385
Szanowni Państwo, w związku z otrzymywanymi licznymi pytaniami dotyczącymi możliwości opublikowania artykułu naukowego na łamach naszego czasopisma „Pedagogika Katolicka” w najbliższym numerze, czyli nr 36/2025, informujemy, że jeszcze istnieje możliwość przyjęcia przez Redakcję paru tekstów, o ile przygotowane zostaną według wskazań redakcyjnych. Z wymogami redakcyjnymi można się zapoznać pod adresem https://pedkat.pl/pedagogika-katolicka/wymogi-redakcyjne oraz https://pedkat.pl/pedagogika-katolicka/informacja-dla-autorow-nowe-zasady Ponadto informujemy, że koszt opublikowania tekstu wynosi 1000 złotych. Termin opublikowania powyższego numeru periodyku z racji na jego charakter, czyli półrocznik, przewidujemy ukazanie się jego drukiem z początkiem lipca 2025 roku. Tekst może maksymalnie liczyć 25 tysięcy znaków ze spacjami. Ponieważ nadal istnieje duże zainteresowanie opublikowaniem tekstów w czasopiśmie, stąd o przyjęciu jego do druku decyduje kolejność złożenia tekstu w Redakcji oraz otrzymanie dwóch pozytywnych recenzji.
- Odsłony: 1156
Wchodzimy w Nowy 2025 Rok. Stając u progu Nowego Roku, nie sposób przywołać tego wszystkiego, co na zawsze pozostanie za nami. Wielu z nas doświadczyło chwil radości, sukcesu, dobra, pięknych i twórczych przeżyć, niezapomnianych chwil spotkań. Na koncie naszego życia pozostanie zapewnie także wiele dobrych uczynków, które czyniliśmy na rzecz innych. Wspomnienie uczynionego dobra pozostanie siłą naszego życia i ducha. Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy przezwyciężyć w sobie niechęci, ile zdołaliśmy przełamać ludzkiej złości i gniewu. Tyle wart jest nasz rok, ile ludziom zdołaliśmy zaoszczędzić smutku, cierpień, przeciwności. Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy okazać ludziom serca, bliskości, współczucia, dobroci i pociechy. Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy zapłacić dobrem za wyrządzane nam zło. Stojąc u progu Nowego 2025 Roku, w sercach i umysłach naszych rodzi się zasadnicze pytanie: jaki to będzie Rok, co nam on przyniesie, jakie czekają nas przeżycia, chwile? Pytania te okryte są tajemnicą czasu, która – jeśli Bóg pozwoli – będzie odkryta i poznana na kolejnym odcinku naszego życia. W tym momencie pozostaje mi jedynie wyrazić życzenia, by to, czego pragniemy, stało się naszym udziałem.
- Odsłony: 340
To naprawdę niezwykły czas, gdy zasiądziemy przy stole wigilijnym na którym leży chleb, siano i biały opłatek. Te symboliczne dary wraz z syto zastawionym stołem z potrawami wigilijnymi, wprowadzają nas we wspaniały klimat przeżywania na nowo Wielkiej Tajemnicy Bożego Narodzenia. Wielu w tym dniu będąc z dala od grona rodzinnego, swoich bliskich i przyjaciół, połączy się z nimi duchowo, by poczuć bliskość, serdeczność i wdzięczność. Rozpoczynając czas świętowania w gronie rodzinnym, przy śpiewie kolęd i udziale w uroczystej Pasterce, nasze serca i umysły przeniosą się do czasu, gdy Jezus - Boże Dziecię przychodził na świat, przynosząc pokój ludziom dobrej woli. Nie sposób, w ten radosny i wyjątkowy czas, nie złożyć życzeń Wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób stanęli na drodze naszego życia, a przez to stali się nam bliscy, choć fizycznie mogą być bardzo daleko. Zdążając do Betlejem za wzorem Pasterzy idźmy do żłóbka Bożej Dzieciny.
Klęcząc u Jego stóp ogarniam duchem pamięci Wszystkich, zarówno Tych, którzy w tym czasie są w gronie rodzinnym i przeżywają czas radości w kraju ojczystym, ale także i Tych, przebywających z dala od bliskich, znajomych. Chcę położyć na Wasze serca i dłonie najserdeczniejsze życzenia.
- Niech Boże Dziecię, obdarza Was każdego dnia i każdej chwili swoim światłem pokoju, radości i miłości;
- Niech ten czas stanie się czasem wzmocnienia Bożej i ludzkiej Przyjaźni, którą zaniesiecie Waszym znajomym, bliskim, sąsiadom;
- Niech dary nieba spłyną na Waszą utrudzoną codzienność i wzmocnią Wasze siły do podejmowania nowych wyzwań i zadań;
- Niech nigdy nie braknie Wam zrozumienia i wsparcia ludzkiego na wzór Miłości płynącej od żłóbka Bożej Dzieciny;
- Niech dar zdrowia duszy i ciała będą Waszym udziałem, by wypełniać swoją misję i swoje życiowe powołanie;
- Niech uśmiech, dobro, życzliwość, zrozumienie staną się Waszym darem ze strony Tych, których Pan postawił na drodze Waszego życia.
Do tej wiązki szczerych i gorących życzeń dołączam dar modlitwy, która połączona z pamięcią jest wyrazem bliskości i szczerości serca. Bądźmy razem dziś, jutro i w kolejnych latach życia. Ogarnijmy także w tych dniach naszą pamięcią i modlitwą tych, których powołał Pan do siebie, bowiem oni w nadprzyrodzony sposób przeżywają Boże Narodzenie. Pamiętajmy u żłóbka Bożej Dzieciny o dziełach, które niosą Prawdę Miłość i Nadzieję.
Amicus
- Odsłony: 417
Z ojcostwem ma się chyba podobnie jak z małżeństwem, żeby się udało, trzeba mieć do niego powołanie. Ten się nazywa ojcem, kto wychowuje lub wychował, a nie, kto zrodził. Wszyscy rodziliśmy się z pustką w piersiach wielkości naszego ojca, który sprawiał, że te pustkę wypełniał swoją osobą i miłością, albo w miarę dorastania czuliśmy i być może nadal tę pustkę czujemy. Pamiętam mądre rady mojego ojca zmarłego w wieku 55 lat, który wielokrotnie nam powtarzał: „Nie patrz zbyt nisko, gdy coś pójdzie nie tak, ale nie patrz zbyt wysoko, gdy wszystko jest w porządku”. Ciekawym jest to, że każdą inną niż ojcowską miłość trzeba zdobywać, trzeba na nią zasługiwać pokonując stojące na jej drodze przeszkody, a tylko miłość prawdziwego ojca ma się bez zdobywania i bez zasług. Ta problematy dotycząca ojcostwa stanie się przedmiotem pogłębi onej refleksji naukowej podczas Międzynarodowej Konferencji Naukowej na temat: „Społeczno-kulturowe wymiary współczesnego ojcostwa”, zaplanowanej na 10 grudnia 2024 roku (wtorek) od godz. 9:00. Organizatorem konferencji jest Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Stalowej Woli i Fundacja Campus w Stalowej Woli. Zgłoszenia do czynnego udziału można przesyłać poprzez strone internetową www.pedkat.pl zakładka KONFERENCJE, do dnia 08 grudnia 2024 roku do godz.24:00.